-
Emile Zola nə deyirdi?
- Mən sənətkaram: bu həyata niyə gəldiyimi soruşsanız, uca səslə yaşamağa gəlmişəm.
- Həqiqəti torpağa basdırsanız, orada böyüyəcək, bir gün partlayacaq, elə partlayacaq ki, yolunda dayanan hər şeyi darmadağın edəcək.
- Bir adama qarşı ədalətsizlik bütün insanlara qarşı ədalətsizlikdir.
- Mənim bir ehtirasım var: qaranlıqda saxlananların gözlərini açmaq, - çox əzablar görmüş, indi xoşbəxtliyə layiq olan insanlıq xatirinə.
- Hörmətli adamlar... Necə də dələduzdurlar!
- Fikir dünyanın gübrəsidir.
- İstedad olmadan yazıçı olmaq olmaz, amma öz üzərində çalışmadan o istedad bir işə yaramaz.
- Ədalət yalnız həqiqətdən, səadət yalnız ədalətdən doğa bilər.
- Məncə, bir şeyin fotosunu çəkmədən, onu gördüyünü iddia edə bilməzsən.
- Mənim vəzifəm danışmaqdır, cinayət ortağı olmaq istəmirəm. Yoxsa gecələrim orada, ən qorxunc işgəncə içində, etmədiyi bir cinayətin cəzasını çəkməkdə olan günahsızın kabusuyla dolub daşacaq.
- Bəli! Bu rüsvayçı tamaşanı izləyirik, borclar və suçlar altında əzilmiş adamlar təqsirsiz elan edilir, əvəzində dürüst, ləkəsiz bir adam cəzalandırılır. Cəmiyyət bu nöqtəyə gələndə artıq çürüməyə başlayır.
- Gözəllik, mükəmməllik mənim vecimə deyil. Məni qayğılandıran yalnız həyatdır, mübarizədir, gücdür.
